بيست و چهارم

سلام بر هفته اول.سلام بر روز اول.با عزمي راسخ تر دوباره از نو شروع مي‌کنم. هيجان دارم و شوقي در دل. به ياد دوره هاي قبل مي افتم هر بار قدمي که به پيش مي رفتم او را نزديک تر مي يافتم.خدايا شکرت باز هم به من فرصت دادي. باز هم پذيرفتي مرا. دستهاي ن بيست و چهارم...

سلامسلام بر روز نخست. چله ديگري را آغاز مي کنم.مي داني اين روزها تنها دلخوشيم اين است که هر چه تو پيش آوري خير است. چه بفهمم و عقل محدودم مجابم کند و چه سر درنياورم و نفهمم. همه چيز خير مطلق است. اين بزرگترين دستاورد من است. نمي دانم هاي زيادي دارم که که جوابي برايشان ندارم اما فقط اين را مي دانم که تو بزرگ  و پاک و منزهي. منزه از همه قضاوتهاي عجولانه، کوته نظرانه، حقيرانه و خرد و کوچک م بيست و چهارم...

با تو چه قدرتمندم با تو چه آرامم با تو چه قوي و شکست ناپذيرم........ابراهيم وار به سوي تو مي آيم آتش نفس را بر من گلستان مي کني؟ موسايي هستم که از دست خوي خود به تو مي گريزم دريا را بر من مي شکافي؟من حيرانم حيران حيران.ره به وحدت نيافتن تا کيننگ تثليت بر يکي تا چند؟خدايا آگاهيم محدود است و نادانيم بسيار اما چون تو امر کرده اي به نيکي، به گذشت، به عطوفت و مهرباني اين تو و اين سر اطاعت من......... م بيست و چهارم...